نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل

نویسندگان

1 دکتری مدیریت استراتژیک از دانشگاه سانتامونیکا ایالات متحده امریکا و مدرس دانشگاه

2 استادیار مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران

چکیده

فرایند جهانی شدن اقتصاد وآثار آن بر زندگی ملل مختلف در سالهای اخیر موجب شده است تا دولتها با حساسیت ویژه‌ای به شناخت همه جانبه این پدیده و اتخاذ تصمیمات مناسب برای بهره گیری از فواید و کاهش مضار آن همت گمارند، چرا که دستیابی به توسعه پایدار و متوازن، نیازمند توجه به توسعه‌ای جهانشمول است. و برای ایجاد رفاه عادلانه و بهبود اقتصادی در جوامع، باید فرایند جهانی شدن را هدایت کرد. از سوی دیگر، مدیریت بهتر این فرایند مشارکت فعالانه دولتها، بخصوص کشورهای در حال توسعه را در تصمیم گیریهای بین المللی می‌طلبد و چنین مشارکتی تنها در قالب همکاری های منطقه‌ای امکانپذیر است. سؤال اصلی که این مقاله در مقام پاسخگویی به آن برآمده علل همگرایی و واگرایی در میان اعضای تشکیل دهنده سازمان همکاری‌های اقتصادی اکوست. فرضیه پژوهش حاضر نشان می‌دهد که مشکل بنیادی اکو نبود زمینه و امکانات لازم برای همکاری اقتصادی نیست، بلکه نبود اراده سیاسی و زیر ساخت‌های نهادی برای پویاسازی این سازمان است. برای افزایش همگرایی در اکو راهبردهایی پیشنهاد می‌شود، از جمله تقویت دبیرخانه اکو و افزایش شمار کارشناسان آن، ایجاد بستر مناسب برای فعالیت بخش خصوصی در راستای ایجاد همگرایی بیشتر، و با توجه به اینکه شبکه ترابری مهمترین مزیت نسبی برای کشورهای عضو است، پیشنهاد می‌شود که کشورهای عضو با بستر سازی نهادی، امکان سرمایه گذاری مستقیم خارجی را در این حوزه فراهم آورند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigation of the Convergence Process in ECO Economic Cooperation Organization

نویسندگان [English]

  • mohammadtaghi azarshab 1
  • mahdi saneei 2

1 PhD in Strategic Management from the University of Santa Monica in the United States and a university lecturer

2 Assistant Professor of Management, Islamic Azad University, Shahroud Branch, Shahroud, Iran

چکیده [English]

The process of globalization of the economy and its impact on the lives of different nations in recent years has made governments particularly keen on recognizing this phenomenon and making the right decisions to reap the benefits and mitigate it, in order to achieve sustainable development and Balance requires attention to universal development. And for the sake of equitable prosperity and economic recovery in societies, the process of globalization must be guided. On the other hand, better management of this process requires the active participation of governments, especially developing countries, in international decision-making, and such cooperation is only possible through regional cooperation. The main question that this article addresses is the causes of convergence and divergence among the constituent members of the ECO. The hypothesis of the present study shows that the fundamental problem of the eco is not the lack of the necessary facilities and opportunities for economic cooperation, but the lack of political will and institutional infrastructure to dynamize the organization. Strategies are suggested to increase convergence in the ECO, including strengthening the ECO Secretariat and increasing the number of its experts, creating a suitable framework for private sector activity to further convergence, and given that the transport network is the most important comparative advantage for member states. Institutionalized Member States should allow foreign direct investment in this area.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Eco
  • convergence
  • divergence
  • regional cooperation
  • investment
ابوالحسن شیرازی، حبیب‌الله (1384). «تداوم اقتدارگرایی در آسیای مرکزی»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 67، بهار.
امیدی، علی (1385). «روند همگرایی در اکو و آ.سه.آن»، مجله اطلاعات سیاسی-  اقتصادی، شماره223-224، فروردین و اردیبهشت.
آلیکر، اولگا و ساینا، تامس (1382). گسل‌های منازعه در آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی، ترجمه محمود رضا گلشن پژوه، عباس کاردان و حسن سعید کلاهی خیابان، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر.
بصیری، محمدعلی و ایزدی زمان‌آبادی، مژگان (1383). «اهداف سیاست خارجی آمریکا»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال سیزدهم، دوره چهارم، شماره 48، زمستان، صص91-127.
بلوز، ریچارد و لمکو، جاناتتان (1373). نفتا، الگویی برای توسعه، مزایا و هزینه‌های ادغام مناطق مزد پائین و مزد بالا تهران، ترجمه غلامرضا آزاد و محمود محمدیان، تهران: حرف اول.
پاکدامن، رضا (1373). «نقش روسیه در اقتصاد جمهوری آسیای مرکزی و قفقاز»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 68، زمستان.
پیشداد، سعید (1382). «ماهیت ارتباطات در منطقه اکو و تأثیر آن بر هم‌گرایی کشورهای عضو»، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، سال 10، شماره 2، صص 176-151.
تت، گیلیان (1373). «سرمایه‌گذاری غرب در آسیای مرکزی، خیال واهی، یا راهی به سوی آینده»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 8، زمستان.
حقی، محمدعلی (1370). «بازار مشترک اسلامی و موانع اقتصادی»، نشریه زمینه، شمارۀ 9، اسفند.
شهابی، سهراب (1386). «موقعیت اکو بعد از تحولات 11سپتامبر»، بولتن مرکز مطالعات عالی بین‌المللی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، 31 شهریور.
شیخ حسنی، کامبیز (1375). اکو یک دیدگاه منطقه‌ای، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی.
صادقیان خوری، وجیهه (1377). «مسئله ترانزیت کالا از ایران، رقابت‌ها و چالش‌ها،» فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 23، پائیز، صص 158-156.
روزنامه ابرار اقتصادی، 18 شهریور 1377.
روزنامه خراسان، «اکو؛ صاحبان نیمی از ثروت جهان، ناموفق در برنامه‌ریزی و اجرا»، 19/3/79.
کاظمی، علی‌اصغر (1377). «توسعه و مسئولیت ترانزیت کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 4، بهار، صص 108-91.
کتاب سبز اکو (1377). گردآوری و تنظیم: دفتر امور اکو، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، وزارت امور خارجه.
کرامت پور، سلطان (1373). «به‌سوی الگوی گسترده‌تر»، جامعه سالم، شمارۀ 11، فروردین، صص 36-30.
ریوکین، مایکل (1373). «دکترین مونروئه: روسیه و ثبات منطقه»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 8، زمستان، صص 73-69.
محمدی، سجاد (1376). «دومین اجلاس بین‌المللی جادۀ ابریشم»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 18، تابستان، صص 185-173.
منون، راجان (1376). «امنیت در آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی»، ترجمه منوچهر شجاعی، مجله اطلاعات سیاسیاقتصادی، شماره 115-116، فروردین و اردیبهشت.
نقیب زاده، احمد (1382). اتحادیه اروپا از آغاز تا امروز، تهران: نشر قومس.
یزدانی، عنایت‌الله (1383). «نقش اسلام در آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 48، زمستان، صص 196-201.
Louis J.Cantori and Steven L (1970).Speiegel,The International politics of Region: A Comparative Approach, Prentice-Hall, Inc, Englewood Cliffs, New Jersey.
Drew John (1992). Doing Business in the European Community 3rd ed. (London: Whurr Publishers.
North American Free Trade Agreement (NAFTA).
Seyed H. Tasahat (1994). "Prospects of Future Relations between Pakistan and Central Asia Republics," National Development and Security, Vol. 3, No.1. August, pp. 84-93.
http://www. Ecosecretariat. Org/ ftproot/ publications/ Annual Economic Report/ Macro economic overview of ECO countries.
UNDP (1995). Central Asia's Trade Links with the World: Silken Past, Troubled Present, Promising Future; Expanding Trade through Regional Transit Cooperation, New York: United Nations Development Programme, Table 1.
UNESCO (1993). Correspondence on Adult Literacy Rates, 1999, Paris Report of Third Meeting of ECO Council of Ministers, Quett (Pakistan), 6-7 February 1993, Tehran: ECO Secretariat.