نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل
نویسندگان
1 استادیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
همچون سایر اصلاحات عمودی، اصلاحات عباس میرزا نایبالسلطنه رویکردی آمرانه داشت. این شیوه فوری و تنها راه شناخته شده در ساختار اتحادیه ایلی مبتنی بر تغلّب بود. در الگوی آمرانه متکی بر کیش شخصیت، کاریزمای فردی نقش مهمی داشت. بر اساس یافته‌های این مطالعه، عوارض ناشی از/منتج به چنین الگویی، پدیداری رویکردی متناقض و مانعی برای اصلاحات بود. تکیه بر کیش شخصیت تکیه بر سنت و در تضاد با ماهیت متکثر نوگرایی است. به دلیل تکرار این رویکرد، ارائه تعریف روشنی از الگوی آمرانه دوره فتحعلی شاه به عنوان نقطه عزیمت نوگرایی غربگرا، برای یافتن انگیزه‌ها و راهکارها ضروری است. کوشش در اثبات این ادعاست که عوارض ناشی از الگوی آمرانه شامل عدم اراده برای گذار از سنت‌های ناکارآمد، نبود رویکردی مدون بر این مبنا، و توسل به سنت برای گذار از آن، دستاوردهای اصلاحات را مخدوش کرد. درواقع فقدان بوروکراسی مستقل، متعهد و مستند، نه تنها به رویکرد صرفا نظامی و رقابتی دامن زد، بلکه با وابستگی به ابزار و اندیشه‌های سنتی در همان سنت‌ها محصور ماند. یک آسیب‌شناسی تاریخی برای ارائه الگویی کلی از موانع و دلایل، اولین قدم برای گذار از چنین پدیده‌ایی است و همچنین دانش مفیدی را برای گذار از وضعیت انقباضی حاصله فراهم می‌کند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
An analysis of the consequences of the Authoritarian Reform considering the reforms of The Crown Prince Abbas Mirza Qajar
نویسندگان [English]
- Farideh Farahmandzadeh 1
- Saeed Sadeghi 2
1 Assistant Professor
2 Assistant Professor
چکیده [English]
As with other vertical reforms, Abbas Mirza, the Crown Price, used an authoritarian approach. This method was immediate and the only known method in the Tribal Union which was formed based on conquest. The Charisma played an important role in this method relied on cult of personality. Complications resulted from/to such an approach led to contradiction and obstacles to reforms. Relying on the cult of personality leads to relying on a tradition which contradicts with the pluralistic and codified nature of modernism.
Because of this repetitive approach, explaining the authoritarian method in the era of FathAli-Shah, as the commence of western modernism, is necessary to realize the motivations and solutions.
We try to prove that the complications from the authoritarian method, including getting stuck in dysfunctional traditions, not having codified plan, and resorting to the mentioned traditions to avoid them, nullified the achievements of the reforms. In fact, the lack of an independent, committed and documented bureaucracy not only intensified the military and competitive approach, but also trapped in dysfunctional traditions through dependence on traditional tools and thoughts.
A historical pathology to provide a pattern of obstacles and causes is the first step to avoid such situations and social blockage.
کلیدواژه‌ها [English]
- the Reforms of Abbas-Mirza
- Imperative Method
- the Cult of Personality
- Religion
- Tradition
)