نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل

نویسنده

دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران

چکیده

     با قرار گرفتن در شرایط پس از جنگ سرد و اهداف نهایی ناتو برای افزایش آمادگی برای مقابله با تهدیدات احتمالی از جانب مسکو، ناتو رویکرد خصمانه را با افزایش و استقرار نظامیان خود در شرق اروپا در پیش گرفت که این حرکت عاملی در تغییر نگرش مسکو در دکترین‌های امنیت ملی خود درخصوص ناتو قلمداد شده است. مسکو ناتو را صرفاً متشکل از کشورهای وابسته به آمریکا می داند، برای این منظور به بررسی واکنش های اروپا به سیاست های روسیه در شرق شامل زمینه سازی برای وارد کردن اعضای جدید به اتحادیه، اقدامات اروپا در جهت همگام سازی و تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه و همچنین به تحلیل واکنش های آمریکا به سیاست های روسیه در شرق شامل استقرار سپر دفاع موشکی و گسترش ناتو به شرق، خروج از پیمان استارت و نوسازی سلاح های اتمی، انقلاب های رنگی و تقابل استراتژیک و امنیتی آمریکا و روسیه در شرق اروپا پرداخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی واکنش آمریکا و اروپا نسبت به سیاست های روسیه در شرق اروپا می باشد. پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری مطالب، به صورت کتابخانه ای، مجلات، مقالات و نشریات اینترنتی در این زمینه انجام شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

US and European reaction to Russia's policies in Eastern Europe

نویسنده [English]

  • seyed javad sebtahmad

Master of International Relations, Islamic Azad University, Qom Branch, Qom, Iran

چکیده [English]

In the aftermath of the Cold War and NATO's ultimate goal of increasing its readiness to respond to potential threats from Moscow, NATO took a hostile approach by increasing and deploying its troops in Eastern Europe, a move that changed Moscow's attitude towards Its national security doctrines are considered to be NATO. Moscow considers NATO to be merely composed of US-affiliated countries, for this purposeEurope's reactions to Russia's policies in the East include paving the way for new members to join the bloc, European integration measures and EU sanctions against Russia, as well as analyzing US reactions to Russia's policies in the East. East includes the deployment of a missile defense shield and NATO expansion eastward, the withdrawal from the START treaty and the modernization of nuclear weapons, the color revolutions, and the strategic and security confrontation between the United States and Russia in Eastern Europe. The purpose of this study is to examine the reaction of the United States and Europe to Russia's policies in Eastern Europe. The present research is descriptive-analytical in terms of method and the collection of materials has been done in the form of libraries, magazines, articles and online publications in this field.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Russia-US confrontation
  • European policies
  • NATO
  • Eastern Europe
اعظمی، هادی؛ نظری، محمد و حسینی، سیدعلی (1397). «رقابت ژئوپلتیک روسیه و آمریکا در اوکراین(2004-2017)»، پژوهش نامه ایرانی سیاست بین الملل، سال ششم، بهار و تابستان، صص 52-21.
دانش نیا، فرهاد و مارابی، مهری (1395). «تقابل سازه انگارانه آمریکا و روسیه در اوکراین»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره نهم، شماره2، پاییز و زمستان، صص 248-231.
صباغیان، علی و ثمودی، علیرضا (1393). «تحریم های اتحادیه اروپا برضد روسیه؛ دلایل، ابعاد وپیامدها»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره86، تابستان.
صفری، بابک (1396). «استقر سامانه های دفاع موشکی آمریکا»، http://tabyincenter.ir/19649
عسگریان، حسین (1398). خروج آمریکا از آی.ان.اف. و پیامدهای آن بر امنیت بین الملل، تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات بین الملل ابرار معاصر تهران.
عمادی، سید رضی (1389). «عوامل تاثیرگذار بر تصمیم سازی خارجی روسیه»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره70، تابستان.
کریمی فرد، حسین و روحی دهینه، مجید (1393). «بشینه سازی قدرت روسیه درقبال بحران اوکراین»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست و هشتم، شماره 3، پاییز، صص 577-551.
مصلی نژاد، عباس (1392). «بحران اوکراین و تشدید رقابت های منطقه ای»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره دوم، شماره 4، زمستان، صص 33-7.
نقدی نژاد، حسن و سوری، امیرمحمد (1387). «رقابت روسیه و آمریکا در اوراسیا»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، تابستان، شماره 62، صص 172-155.
نونژاد، محمد و کریمی، مرتضی (1397). «تقابل روسیه و آمریکا در اوکراین و تاَثیر آن بر منافع جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات روابط بین الملل، سال یازدهم، شماره 41، بهار، صص 175-145.