سعید چهرآزاد؛ مریم فخرآبادی؛ فاطمه بائی
دوره 4، شماره 13 ، شهریور 1399، ، صفحه 17-40
چکیده
با توجه به تحولات بین المللی، دیگر دولتها بازیگران اصلی نظام بین الملل تلقی نمی شوند، علاوه بر دولتها سایر بازیگران غیررسمی از جمله دانشگاهها و سازمان های بین المللی که بنیانی ...
بیشتر
با توجه به تحولات بین المللی، دیگر دولتها بازیگران اصلی نظام بین الملل تلقی نمی شوند، علاوه بر دولتها سایر بازیگران غیررسمی از جمله دانشگاهها و سازمان های بین المللی که بنیانی علمی دارند-از جمله سازمان بهداشت جهانی(WHO)- در سیاستگذاری های جهانی اثرگذار می باشند. از جهتی امروزه شاهد تحریم های یکجانبه و چندجانبه علیه کشورهایی چون ایران هستیم و بهره برداری از مکانیسم های بین المللی برای رفع چنین محدودیت هایی بالاخص در وضعیت همه گیریِ جهانی کروناویروس بیش از پیش ضروری به نظر میرسد. از آنجایی که در وضعیتِ پاندمیِ کروناویروس، دولتها ملی عمل میکنند اما ویروس مرز نمیشناسد لذا اتخاذ یک پلتفرم مبتنی بر همکاری جهانی لازم به نظر میرسد. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی محسوب می گردد و از روش کتابخانه ای و با استفاده از رویکردهای مختلف جهت تبیین موضوع استفاده می شود. در این پژوهش سعی بر آن است تا به عمدهترین فرصتها و چالشهایی که «دیپلماسی علم» در اختیار کشورها قرار می دهد پرداخته شود؛ نهایتا واکاوی چیستی، چرایی و اهمیت دیپلماسی علم و فناوری برای ایجاد و تقویت سیستمهای سلامت یکپارچه و نیز ظرفیتسازی برای آمادگی در مقابل بحرانها، دسترسی عادلانه و همگانی به خدمات بهداشتی با کیفیت، مهمترین هدف این نگاره در نظر گرفته می شود.