نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل

نویسنده

دانش آموخته دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران

چکیده

یادگیری در سیاستگذاری، دارای تاثیر و جایگاه بالایی است. هدف این پژوهه، برشمردن انواع روش های یادگیری بر اساس نظریه انتخاب عقلایی محدود است. یادگیری از سیاست ها چگونه و به چه روش هایی انجام می پذیرد؟ فرض این مقاله این است که؛ یادگیری از سیاست ها محدود به مکان و زمان خاصی نبوده و روش های متنوع و مختلفی را دربر می گیرد. روش پژوهش از نوع روش کیفی مبتنی بر تحقیق کتابخانه ای و فیش برداری از کتب و مقالات خارجی و داخلی بوده و سعی گردیده پس از شرح هر نوع یادگیری برای آن مصداقی در حد توان در نظر گرفته شود. یافته ها از آن حکایت دارد که یادگیری در سیاست گذاری طیف وسیعی از روش ها، از جمله؛ یادگیری اجباری و داوطلبانه تا یادگیری از تاریخ و سیاست های گذشته را شامل می شود. در نتیجه، یادگیری می تواند بر اساس نظریه عقلانیت محدود که بر ملحوظ داشتن شرایط عدم اطمینان و بی ثباتی های محیط سیاست گذاری، در افزایش کارایی و اثر بخشی سیاست های تدوین و اجرا شده مثمر ثمر واقع گردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Learning methods in Public Policy Making

نویسنده [English]

  • Ali. Akbar Nedaee

graduated in Phd in Public Policy Making

چکیده [English]

Learning in policy-making has a high impact and position. The purpose of this study is to enumerate various learning methods based on the theory of bounded rational choice. How and in what ways is learning from policies done? The assumption of this article is that; Learning from policies is not limited to a specific place and time and includes a variety of methods. The research method is a qualitative method based on library research and taking notes from foreign and domestic books and articles, and an attempt has been made to consider as many examples as possible after describing each type of learning. Findings indicate that learning in policy-making has a wide range of methods, including; Compulsory and voluntary learning includes learning from past history and policies. As a result, learning based on the theory of bounded rationality, which takes into account the conditions of uncertainty and instability of the policy environment, can be effective in increasing the efficiency and effectiveness of policies formulated and implemented.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Learning
  • policy making
  • policies
  • lessons
  • policy maker
اسمیت، استیو، هدفیلد امیلیا، دان، تیم، (1396). سیاست خارجی؛ نظریه ها، بازیگران و موارد مطالعاتی، ترجمه امیر محمد حاجی یوسفی، محسن محمودی، ایوب کریمی، ج2، تهران: سمت.
الوانی، سید مهدی  شریف زاده، فتاح (1396). فرآیند خط مشی گذاری عمومی. چاپ پانزدهم، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
برنل، پیتر، رندال، ویکی (1389). مسائل جهان سوم؛ سیاست در جهان در حال توسعه، ترجمه احمد ساعی، سعید میرترابی، چاپ دوم، تهران: قومس.
تجملی، مصطفی؛ عبدالله‌زاده، محمد علی و طاهری، ابوالقاسم (1398). «بررسی نقش سیاست‌گذاری‌های تولید و اشتغال(مطالعۀ موردی: صنایع نساجی)»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 5، شماره 4، صص 67-81.
چهرآزاد، سعید (1398). «وانموده‌های سیاستگذارانۀ پسا دفاع مقدس در حیطه روابط خارجی ایران»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 5، شماره 4، صص 127-144.
حاجی بابا علی، رضا؛ هوشمندیار، نادر؛ عباسی کلیمانی، عاطفه و طاهری، ابوالقاسم (1399). «مبانی نظری تحولات سیاست‌گذاری جمعیت در ایران بعد از انقلاب»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 6، شماره 4، صص 77-96.
رز، ریچارد (1390). سیاستگذاری عمومی مقایسه‌ای. حمیدرضا ملک‌محمدی، چاپ اول، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
حیدری، علیرضا (1395)، سیاستگذاری سرمایه انسانی در ایران. چاپ یکم، تهران: نشر آگاه.
مورن، مایکل، رین، مارتین، گودوین، روبرت (1393). دانشنامه سیاستگذاری عمومی. محمد صفّار، چاپ اول، تهران: میزان.
موسی زاده، رضا (1393). سازمان های بین المللی، چاپ بیست و یکم، تهران: میزان.
نریمانی، میثم (1392). تاملاتی در طراحی سازوکارهای اقتصادی، اجتماعی با تاکید بر حوزه سیاستگذاری عمومی. چاپ اول، تهران: مهکامه.
زیباکلام، صادق (1379). «حاکمیت قاجارها، امیر کبیر و اصلاحات»، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 50، صص 224-201.
عباسی اشقلی، سعید، موسوی فرد، سید محمدرضا (1391). «نقش سازمان‌های بین‌المللی غیر دولتی در جهانی شدن اقدامات بشر دوستانه»، علوم سیاسی، سال هشتم، شماره 20، صص 81-63.
کتابی، امیرعلی (1399). «راهبردهای افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در مقابله با جنگ علمی دشمنان»، دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، سال 10، شماره 2، صص 35-64.
موثقی، سید احمد جباری، محمد حسن (1387). «بررسی تطبیقی نوسازی و اصلاحات در ژاپن و ایران در دوره های معاصر»، سیاست، 5، صص 296-281.
ندائی، علی اکبر (1399). «بررسی سیاست گذاری ایران در بحران همه‌گیری کووید-19»، سومین کنفرانس بین‌المللی و ملی مطالعات مدیریت، حسابداری و حقوق، تهران، دانشگاه تهران، 6 آذرماه، صص 16-1.
نورایی، میثم، سعیدی، پرویز (1397). «عوامل تعیین کننده اقتصادی و سیاسی وام دهی صندوق بین المللی پول در ایران»، رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، سال دوم، 40، صص 105-95.
نورث، داگلاس (1385). «عملکرد اقتصادی در گذر زمان»، مهدی بی نیاز، راهبرد، 8، صص 298-281.
Busenberg, George .J, (2001), Learning in Organizations and Public Policy, Environmental Studies, University of Nevada, Las Vegas, Jnl Publ. Pol., 21, 2, 173–189.
Dolowitz, David, and Marsh, David, (2000), The Role of Policy Transfer in Contemporary Policy-Making, International Journal of Policy and Administration, Vol. 13, No 1, 5-24.
Howlett, Michael, (2012), The lessons of failure: learning and blame avoidance in public policy-making, International Political Science Review, Vol, 3: No 5, 449-555.
Hulme, Rob and Hulme, Moira, (2012), Policy learning? Crisis, evidence and reinvention in the making of public policy, Policy & Politics, vol 40, no 4,  473–489.
May, Peter. J, (1999), Fostering Policy Learning: A Challenge for Public Administration, International Review of Public Administration, Vol 4, No 1, 21-31.