نوع مقاله : مقاله علمی- پژوهشی مستقل
نویسنده
دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
موج خیزش های انقلابی در کشورهای عربی خاورمیانه از یک سو منجر به سرنگونی دولت های حاکم در تونس، مصر، لیبی و یمن شد و از سوی دیگر فضای شکل گیری جنگ داخلی در سوریه را فراهم ساخت. همزمان با گسترش حرکت های انقلابی در منطقه، روسیه با توجه به ترجیحات امنیتی، سیاسی و اقتصادی خویش از رویکرد حفظ وضع موجود پیروی کرد و استراتژی خود را در حمایت از دولت قانونی دمشق مبتنی ساخت. این امر زمینه تقابل و در برخی موارد همکاری گسترده با برخی بازیگران منطقه را فراهم آورد. مقاله پیش رو تلاش دارد تا با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و بر مبنای نظریه "واقع گرایی تهاجمی"به تبیین اهمیت گسترش حضور روسیه در خاورمیانه به ویژه پس از خیزش های انقلابی بپردازد. یافته ها حاکی از آن است که سیاست روسیه بر مبنای ممانعت از تسری خیزش ها به منطقه اوراسیا و نیز ایفای نقش بیشتر در معادلات بین المللی به دنبال خلاء ناشی از حضور ایالات متحده در منطقه قرار دارد که این امر دلایل واگرایی و همگرایی مسکو با برخی بازیگران منطقه را نیز آشکار می سازد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Russia's Middle East Policy after the Arab Revolutions: A Case Study of Syria
نویسنده [English]
- seyed hasan mirfakhraee
Associate Professor, Department of International Relations, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The wave of revolutionary uprisings in the Arab countries of the Middle East, on the one hand, led to the overthrow of the ruling governments in Tunisia, Egypt, Libya, and Yemen, and on the other, provided the space for civil war in Syria. As the revolutionary movement in the region expanded, Russia pursued a status quo approach to its security, political and economic preferences and based its strategy on supporting the rule of law in Damascus. This provided the basis for, and in some cases extended cooperation with, some actors in the region. The present article attempts to explain the importance of expanding Russia's presence in the Middle East, especially after the revolutionary upheavals, using a descriptive-analytical approach based on the theory of "offensive realism". The findings suggest that Russia's policy is based on preventing the escalation of the upsurge in the Eurasian region and also playing a greater role in international equations following the vacuum caused by the US presence in the region, which is the reason for Moscow's divergence and convergence with some. The actors also reveal the area.
کلیدواژه‌ها [English]
- Arab revolutions
- Russia
- Middle East politics
- divergence
- convergence
)