Decisions as outputs of international organizations are highly influenced by different motivations. Presence of veto powers, heterogeneity of preferences and the rules governing decisions lead to study the decision-making in the United Nations Security Council. But the main puzzle of the current paper is to discover the motivations influencing on decision-making ...
بیشتر
Decisions as outputs of international organizations are highly influenced by different motivations. Presence of veto powers, heterogeneity of preferences and the rules governing decisions lead to study the decision-making in the United Nations Security Council. But the main puzzle of the current paper is to discover the motivations influencing on decision-making in the UNSC. According to our research, precedent and organizational doctrines guide the veto holders’ decisions. The costs of unilateral decisions push the members of UNSC to act based on collective bargaining and decisions which not only modify the opportunity structures but also help them to meet their rather different preferences. One of the most notable cases that these double doctrines are heavily visible in the UNSC activity is the area of the terrorism. In this case, the UNSC as an international political organization providing collective response to the international security threats by resorting to agreed language and political coalition.
تأمین امنیت ملی در عصر پرشتاب تحولات جهانی به دلیل درهم تنیده گی، به فرماندهی و کنترل کارآمد نیازمند است. در این ماتریس پیچیده سیاست بین الملل، منطقه خاورمیانه به دلیل نفوذ قدرت های فرامنطقه ...
بیشتر
تأمین امنیت ملی در عصر پرشتاب تحولات جهانی به دلیل درهم تنیده گی، به فرماندهی و کنترل کارآمد نیازمند است. در این ماتریس پیچیده سیاست بین الملل، منطقه خاورمیانه به دلیل نفوذ قدرت های فرامنطقه ای همواره به عنوان پرآشوب ترین منطقه جهان از فقدان امنیت رنج می برد. ایران وارث سرزمینی است که مهد یکی از بزرگترین تمدن های جهان بوده است. این کشور در دهههای اخیر به دلیل ناامنی های برساخته منطقه خاورمیانه متحمل هزینه های سنگینی شده است. با توجه به این واقعیت به روش تبیینی در پی پاسخ به این سؤال هستیم که ایران به عنوان یک قدرت مهم منطقه ای چگونه می تواند ناامنی های منطقه خاورمیانه را فرماندهی و کنترل کند تا امنیت پایدارتر ملی تأمین شود؟ فرضیه پژوهش حاضر اینست که این کشور با استفاده از رویکردهای فکری چند وجهی امنیت و نیز با اتخاذ استراتژی همراه سازی سایر دولت-ملتها و جنبش های آزادی بخش در تأمین و کنترل امنیت خاورمیانه نقش آفرین خواهد بود. یافته های پژوهش حاکی است، به دلیل اشتراکات فراوان میان ملتهای منطقه و تحول در نوع نظام های سیاسی و برقراری نظام های مردم سالاری، صلح و امنیت پایدار تأمین خواهد شد. در این پژوهش تلاش شده است توانمندی های این کشور در بهره گیری از قابلیت های سامانه منطقه خاورمیانه و ایجاد ساخت جدیدی از سامانه منطقه امن تر تبیین شود.
